Digital tekst

Vegen blir til medan ein går. Ja, det vil eg hevde i samband med dette studiet. No har me repetert og ikkje minst lært betydinga av skjermtekst, digitale tekstar og samansette tekstar. Spennande og interessant. 1.august i år vart det fastsett ein forskrift til opplæringslova. Den slår blant anna fast tydlegare krav til undervegsvurdering i tillegg til sluttvurderinga. Dessutan er det tydelege krav til eleven si medverknad i vurderingsarbeidet. Skal skulen kunne i møtekome dette kravet, trur eg at det me har lært i haust om digitale mapper med respons (gjerne prosessorientert skriving) og portefølje er ein god start på vegen. Opne mapper kor ein kan respondere og lære av kvarandre sine tekstar er spennande. No kan det heilt sikkert diskuterast opp og i mente med personvern til den enkelte eleven. Dette er ein uansett ein ny og kontroversiell måte å lære på min skule. Eg ser fleire og fleire ”mappeguruar” påpeikar det viktige/læringsseffekten med å ha mappene tilgjengeleg for andre. Med digitale hjelpemidlar er absolutt mogelegheitene tilstades.

Rekneark

Eg har lite erfaringar ved bruk av rekneark i skulen. Difor var denne leksjonen heilt perfekt for meg. Rett nok har eg brukt det litt sporadisk, ja, nesten berre gjere det for å gjere det. Altså utan å ha eit mål i seg sjølv. No vil eg påstå at eg har i alle fall tatt kompetansesteget mitt opp eit hakk. Det er jo akkurat difor eg går på dette studiet; auke den digitale kompetansen min. I skulen er tilpassa undervisning eit sentralt mål. Eg må seie at desse leksjonane om Excel har imponert meg på det viset at ein får lov til å jobbe på det stadiet ein er komen på. Men òg moglegheiter for utvikling. For mitt vedkomande hadde eg ikkje moglegheiter tll å setje meg inn i det mest avanserte. Likevel har eg lagra Excel-linkar på maskina mi. Her skal det brukast meir tid. Moglegheitene er enorme. Eg trur som leksjonen tek opp at skal Excel-bruken i klasseromma bli vellykka må den grunnleggjande kompetansen til læraren vere på plass.

Hensyn

Ikkje kjekt å vere på etterskot. Eg hadde misforstått litt om synleggjering av enkelte delemner i bloggen. Uansett, eg ser at skulen vår ikkje har nokre klare retningslinjer når det gjeld publisering av bilete til dømes på nettet. Vel, dette blir sikkert meir aktuelt når ein får Fronter oppe og går i alle klassane og ikkje minst hos alle lærarane. Eg har i lang tid høyrt om ulik praktisering på ulike skular (aviser/media). Når ulik praktisering verserer blir ein stadig meir usikker. Eg las difor med stor iver leksjonen om hensyn. Eit eigentleg tungt lesestoff . Men, reglane er klare:
Til dømes klassebilete på nettet er dei føresette som har det endelege ordet (om ein under 15 år). Eg trur nok, som Høiland og Wølner skriv;
”Noen ganger skjer brudd med overlegg, andre ganger kan det skyldes
uvitenhet. Som lærere har vi en plikt til å sette oss inn i reglene og formidle
disse videre til elevene.” (Høiland og Wølner, 2007 s.57). Her har me ein veg å gå, særleg når no digital kompetanse skal integrerast i alle fag.
Når det gjeld opphavsrett til dei ulike bileta ein tar og ikkje minst hentar frå tildømes internett, er reglane klare. Verre blir det, som leksjonen tek opp, når det er ein kombinasjon av ulike medium. Eg tykkjer dette emnet er avansert og vanskeleg. Difor var det godt å få lagra linkar til opphavsklarert musikk frå leksjonen inn på maskina mi.

Lyd i Audacity

No har eg trykt, frustrert meg, knotta, fundert og endeleg fått det til med lydopptak til ei mp3-fil. Ein ser at det nyttar med litt sveitte og tårer og ein solid porsjon tålmodigheit. Dette var ein super leksjon for min del. No er det slutt på gamle kassettspelarar med bandopptakar! I blant anna kompetansemålet i 7.klasse kor ein skal lage radio, skal heretter Audacity nyttast! Det eg likar med programmet er at alle lærarane kan det i bruk. Ja, eg jobbar på ein skule med den gamle sorten av lærarar. Fagleg når eg dei kanskje til knea. Men datakunnskapane og ikkje minst haldningane til databruk deira er så som så. Eg meiner programmet er så enkelt at nokon stor introduksjon og bakgrunnskunnskap trengst ikkje. Rett nok kan ein nytte programmet meir avansert. Då må lærarane, som meg, setje seg ned og bruke tid føre datamaskinen. Knotting gjer meister! Rett nok var Lars Carlsson sin brukarmanual glimarande og god å ha som støtte.
Det som slår meg i det eg jobbar med emnet, er at det kun er fantasien som set grenser for bruken av programmet i ein pedagogisk samanheng. Dette er bra i ei tid kor me skal integrere digital kompetanse i alle fag.